Πέτρινα Χρόνια
Ηλικίες: Λύκειο
Αξίες: ελευθερία, δημοκρατία, θάρρος, δύναμη της θέλησης, δικαιοσύνη
Σκηνοθεσία: Παντελής Βούλγαρης
Ηθοποιοί: Θέμις Μπαζάκα, Δημήτρη Καταλειφός
Μουσική: Σταμάτης Σπανουδάκης
Μουσική: Σταμάτης Σπανουδάκης
Στοιχεία για την ταινία:
Τα Πέτρινα Χρόνια είναι ελληνική δραματική ταινία του 1985 σε σκηνοθεσία Παντελή Βούλγαρη. Η πλοκή ακολουθεί τη ζωή ενός ζευγαριού κομμουνιστών, της Ελένης και του Μπάμπη, τη χρονική περίοδο 1954-1974, και είναι εμπνευσμένη από αληθινά γεγονότα. Η ταινία κέρδισε βραβεία στο 26ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και στα κρατικά βραβεία ποιότητας ΥΠΠΟ. Η ταινία κέρδισε επίσης το βραβείο καλύτερης ταινίας από τον Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου το 1985. Διακρίθηκε και σε φεστιβάλ του εξωτερικού. Η Θέμις Μπαζάκα έλαβε ειδική μνεία για την ερμηνεία της στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας. Στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βαλένθια το 1985 η ταινία κέρδισε τα βραβεία Α΄ γυναικείου ρόλου και μουσικής.
Υπόθεση:
Το 1954, στη Θεσσαλία δύο νέοι, η Ελένη, 18 ετών, και ο Μπάμπης 22 ετών, είναι ερωτευμένοι. Παράλληλα, τυπώνουν και διανέμουν φυλλάδια για τον κομμουνιστικό κόμμα, απαγορευμένο εδώ και χρόνια. Η Ελένη προέρχεται από οικογένεια με κομμουνιστική παράδοση: ο πατέρας της και τα αδέλφια της σκοτώθηκαν στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο από τους Ναζί ή τους συνεργάτες του κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου. Οι δύο αδελφές της βρίσκονταν εξόριστες στις χώρες του κομμουνιστικού μπλοκ.
Ένας πληροφοριοδότης αποκαλύπτει το ζευγάρι. Ο Μπάμπης συλλαμβάνεται αλλά η Ελένη καταφέρνει να ξεφύγει, με τη βοήθεια του ξαδέλφου της, ο οποίος την αναγνωρίζει μέσα στο τρένο, αλλά δεν τη συλλαμβάνει. Στη συνέχεια έζησε 12 χρόνια κρυμμένη στην Αθήνα, όπου συνέχιζε να τυπώνει φυλλάδια. Σε αυτά τα 12 χρόνια κατάφερε να δει την μητέρα της μόνο μία φορά, το ίδιο και τον Μπάμπη, όταν πήρε το ίδιο πλοίο το οποίο τον μετέφερε από μια φυλακή από την Κρήτη σε μία φυλακή στην Αίγινα.
Ο Μπάμπης απελευθερώθηκε το 1966, σε μια περίοδο πιο ελευθεριάζουσα. Οι δύο ερωτευμένοι ξαναβρίσκονται και περνούν μαζί μερικούς μήνες και συμμετέχουν στις μεγάλες πολιτικές διαδηλώσεις της εποχής. Η Ελένη συλλαμβάνεται (εξακολουθεί να θεωρείται καταζητούμενη). Κατά τη διάρκεια της δίκης της, παρουσιάζεται ως επικίνδυνη τρομοκράτης, εχθρός του κράτους. Καταδικάζεται σε βαριά ποινή φυλάκισης. Στη συνέχεια αντιλαμβάνεται ότι είναι έγκυος και τελικά γεννάει μέσα στη φυλακή. Ο Μπάμπης συλλαμβάνεται τις πρώτες μέρες της Χούντας. Στις φυλακές, οι φύλακες αντιμετωπίζουν τους κρατούμενους ως παλιούς φίλους με τους οποίους συναντιούνται ξανά. Ο Μπάμπης φυλακίζεται στην ίδια φυλακή με την Ελένη και τον γιο της. Συναντιούνται μερικές φορές στην κεντρική πλατεία. Επικοινωνούν μεταξύ τους χρησιμοποιώντας την αντανάκλαση του Ήλιου σε ένα σπασμένο κομμάτι καθρέπτη. Η δικτατορία, στο όνομα των αξιών της οικογένειας, τους αναγκάζει να παντρευτούν. Καθώς δεν επιτρεπόταν σε κανένα άτομο να εισέλθει στη φυλακή, κουμπάρος ήταν το μωρό. Οι δύο τους χωρίζονται αμέσως μετά την τελετή.
Με την Μεταπολίτευση, απελευθερώνονται και εγκαθίστανται μαζί. Η Ελένη αντιλαμβάνεται ότι είναι αποξενωμένη με τον Μπάμπη και δεν έχουν τίποτα να πουν.
Τα Πέτρινα Χρόνια είναι ελληνική δραματική ταινία του 1985 σε σκηνοθεσία Παντελή Βούλγαρη. Η πλοκή ακολουθεί τη ζωή ενός ζευγαριού κομμουνιστών, της Ελένης και του Μπάμπη, τη χρονική περίοδο 1954-1974, και είναι εμπνευσμένη από αληθινά γεγονότα. Η ταινία κέρδισε βραβεία στο 26ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και στα κρατικά βραβεία ποιότητας ΥΠΠΟ. Η ταινία κέρδισε επίσης το βραβείο καλύτερης ταινίας από τον Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου το 1985. Διακρίθηκε και σε φεστιβάλ του εξωτερικού. Η Θέμις Μπαζάκα έλαβε ειδική μνεία για την ερμηνεία της στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας. Στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βαλένθια το 1985 η ταινία κέρδισε τα βραβεία Α΄ γυναικείου ρόλου και μουσικής.
Υπόθεση:
Το 1954, στη Θεσσαλία δύο νέοι, η Ελένη, 18 ετών, και ο Μπάμπης 22 ετών, είναι ερωτευμένοι. Παράλληλα, τυπώνουν και διανέμουν φυλλάδια για τον κομμουνιστικό κόμμα, απαγορευμένο εδώ και χρόνια. Η Ελένη προέρχεται από οικογένεια με κομμουνιστική παράδοση: ο πατέρας της και τα αδέλφια της σκοτώθηκαν στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο από τους Ναζί ή τους συνεργάτες του κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου. Οι δύο αδελφές της βρίσκονταν εξόριστες στις χώρες του κομμουνιστικού μπλοκ.
Ένας πληροφοριοδότης αποκαλύπτει το ζευγάρι. Ο Μπάμπης συλλαμβάνεται αλλά η Ελένη καταφέρνει να ξεφύγει, με τη βοήθεια του ξαδέλφου της, ο οποίος την αναγνωρίζει μέσα στο τρένο, αλλά δεν τη συλλαμβάνει. Στη συνέχεια έζησε 12 χρόνια κρυμμένη στην Αθήνα, όπου συνέχιζε να τυπώνει φυλλάδια. Σε αυτά τα 12 χρόνια κατάφερε να δει την μητέρα της μόνο μία φορά, το ίδιο και τον Μπάμπη, όταν πήρε το ίδιο πλοίο το οποίο τον μετέφερε από μια φυλακή από την Κρήτη σε μία φυλακή στην Αίγινα.
Ο Μπάμπης απελευθερώθηκε το 1966, σε μια περίοδο πιο ελευθεριάζουσα. Οι δύο ερωτευμένοι ξαναβρίσκονται και περνούν μαζί μερικούς μήνες και συμμετέχουν στις μεγάλες πολιτικές διαδηλώσεις της εποχής. Η Ελένη συλλαμβάνεται (εξακολουθεί να θεωρείται καταζητούμενη). Κατά τη διάρκεια της δίκης της, παρουσιάζεται ως επικίνδυνη τρομοκράτης, εχθρός του κράτους. Καταδικάζεται σε βαριά ποινή φυλάκισης. Στη συνέχεια αντιλαμβάνεται ότι είναι έγκυος και τελικά γεννάει μέσα στη φυλακή. Ο Μπάμπης συλλαμβάνεται τις πρώτες μέρες της Χούντας. Στις φυλακές, οι φύλακες αντιμετωπίζουν τους κρατούμενους ως παλιούς φίλους με τους οποίους συναντιούνται ξανά. Ο Μπάμπης φυλακίζεται στην ίδια φυλακή με την Ελένη και τον γιο της. Συναντιούνται μερικές φορές στην κεντρική πλατεία. Επικοινωνούν μεταξύ τους χρησιμοποιώντας την αντανάκλαση του Ήλιου σε ένα σπασμένο κομμάτι καθρέπτη. Η δικτατορία, στο όνομα των αξιών της οικογένειας, τους αναγκάζει να παντρευτούν. Καθώς δεν επιτρεπόταν σε κανένα άτομο να εισέλθει στη φυλακή, κουμπάρος ήταν το μωρό. Οι δύο τους χωρίζονται αμέσως μετά την τελετή.
Με την Μεταπολίτευση, απελευθερώνονται και εγκαθίστανται μαζί. Η Ελένη αντιλαμβάνεται ότι είναι αποξενωμένη με τον Μπάμπη και δεν έχουν τίποτα να πουν.
Παρακολουθήστε την ταινία εδώ:
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου